Ranking Hormozgan province benefits from tourism infrastructure using a combination Kandrst

Document Type : Research Article

Abstract

Unequal distribution and inadequate tourism infrastructure in most parts of Iran, including the province, tourism is one of the management challenges that cause environmental damage in other areas of the charismatic and deprived of the benefits of tourism. Ranking of tourism infrastructure in the cities of the province and balanced distribution of infrastructure and inequality adjusted, as part of spatial planning and regional tourism is very important. Based on this study and practical nature of the analytical method to evaluate and rank the cities of the province in utilization of infrastructure, tourism development is conducted. Assessment and Prioritization index is provided to the variable 22 models HAW, VIKOR and Shannon entropy was used and finally to integrate the results of different models of integrated model Kandrst interest. The results of data analysis using HAW model shows that cities of Bandar Abbas, Bandar and Minab in terms of its tourism infrastructure with high-class, next ranking cities of the island, half of the indenture and Mesopotamia uate on the floor. Report the end of the disadvantaged class Bstk cities, caught, Jask, Corp, paste, CIRIC and Abu Musa have to account for that in terms of tourism infrastructure in disrepair, withTo analyze VIKOR first need to make a decision matrix was formed. The weighting components through Shannon entropy, normalized values of each component in the index multiplied by the weight we were normalized weighted decision matrix The results of the analysis of the data shows VIKOR cities of Bandar Abbas, Minab and Bandar Lengeh, with first place to third in class with an advantage regarding the tourism infrastructure is desirable. The results show that the cities of Bandar Abbas, Bandar and Minab of the cities, counties Bashagard, Rudan and the Gheshm's cities and counties deprived semi, caught, Jask, Corp, paste, CIRIC and Abu Musa are among the deprived districts. The findings of this study, non-compliance gap in the distribution and enjoyment of tourism infrastructure in the counties province indicate so on the basis of consolidated results, the most controversial city Kandrst (Bandar Abbas) has deprived the city (Abu Musa) is in number 24.

Keywords

References

  1. احدنژاد روشتی، محسن و حیدر صالحی میشانی، 1391، ارزیابی توزیع فضایی زیرساخت‌های گردشگری و تعیین نقش فرایندهای اقتصادی-سیاسی و رشد فیزیکی شهرها در شکل‌گیری آن (نمونه موردی: شهر زنجان)، فصلنامه مطالعات گردشگری، سال اول، شمارة 1، صص 91-105.
  2. اسماعیل‌زاده، حسن، صرافی، مظفر و جمیله توکلی نیا، 1390، تحلیلی بر رویکردهای توسعه گردشگری در اجتماعات محلی، علوم محیطی، سال نهم، شمارة 2، صص 119-142.
  3. امانپور، سعید، محمدی، اصغر و مریم ناصر، 1392، رتبه‌بندی شهرستان‌های استان خوزستان از لحاظ شاخص‌های گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS، فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال پنجم، شمارة 2، صص 201- 221.
  4. پور طاهری، مهدی، 1393، کاربرد روش‌های تصمیم‌گیری چند شاخصه در جغرافیا، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها، تهران.
  5. تقوایی، مسعود و محمود اکبری، 1387، مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی و مدیریت گردشگری شهری، انتشارات پیام علوی، تهران.
  6. تقوایی، مسعود، وارثی، حمیدرضا و اعظم صفرآبادی، 1391، عوامل مؤثر در توسعه گردشگری شهری کرمانشاه، فصلنامه علمی-پژوهشی انجمن جغرافیای ایران (جغرافیا)، سال دهم، شمارة 28، صص 4-33.
  7. جلالی، محبوبه و احمد خادم الحسینی، 1394، سطح‌بندی مناطق نمونه گردشگری در استان کرمان، فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال پنجم، شمارة 17، صص 151-162.
  8. حاجی‌نژاد، علی، اسلام فرد، فاطمه و محمدرضا علیزاده، 1392، ارزیابی سطح برخورداری توسعه خدمات و امکانات رفاهی گردشگری در مراکز شهرستان‌های استان فارس، دو فصلنامه پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، سال سوم، شمارة 1، پیاپی 5، صص 23-34.
  9. حیدری، رحیم، 1387، مبانی برنامه‌ریزی صنعت گردشگری، انتشارات سمت، تهران.
  10. خضری، حسین؛ خادم الحسینی، احمد و صفر قائد رحمتی، 1392، سطح‌بندی شهرستان‌های استان فارس بر اساس شاخص‌های گردشگری، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال دوم، شمارة 6، صص 42-54.
  11. رضوانی، محمدرضا، 1387، توسعة گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
  12. رنجبر، محمود، 1390، ارزیابی و اولویت‌بندی مناطق نمونة گردشگری (مطالعة موردی استان چهارمحال وبختیاری)، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، استاد راهنما: داریوش رحیمی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه‌ریزی محیطی، دانشگاه اصفهان.
  13. رنجبریان، بهرام و محمد زاهدی، 1385، شناخت گردشگری، چاپ دوم، انتشارات چهارباغ، اصفهان.
  14. رنجبریان، بهرام و محمد زاهدی، 1389، بازاریابی گردشگری، انتشارات چهارباغ، اصفهان.
  15. سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی و گردشگری استان هرمزگان، 1394.
  16.  سالنامة آماری استان هرمزگان، 1391.
  17. سبحانی، بهروز، 1387، امکان‌سنجی نواحی اکوتوریسم در محیط GIS (مطالعه موردی: استان اردبیل)، طرح تحقیقاتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل.
  18. شماعی، علی و جعفر موسی‌وند، 1390، سطح‌بندی شهرستان‌های استان اصفهان از لحاظ زیرساخت‌های گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS و AHP، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال سوم، شمارة 11، صص 23-40.
  19. عطایی، محمد، 1389، تصمیم‌گیری چند معیاره، چاپ اول، انتشارات دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود.
  20. فرجی سبکبار، حسنعلی، رضوانی، محمدرضا، بهنام مرشدی، حسین و حسن روستا، 1393، سطح‌بندی فضایی محورهای گردشگری استان فارس بر مبنای خدمات و تسهیلات گردشگری، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورة چهل‌وششم، شمارة 3، صص 561-586.
  21. قادری، اسماعیل، فرجی راد، عبدالرضا و سمیرا بروجی، 1390، جایگاه گردشگری در سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه مناطق آزاد (مطالعه موردی: قشم)، فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری، سال اول، شمارة 1، صص 101-114.
  22. قنبری، ابوالفضل، شجاعی وند، بهمن و بهرام زینلی، 1393، رتبه‌بندی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی بر اساس زیرساخت‌های گردشگری شهری با روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره، جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، سال چهارم، شمارة 12، صص 89-112.
  23. کاظمی، مهدی، 1385، مدیریت گردشگری، انتشارات سمت، تهران.
  24. کلانتری، محسن و مرضیه ملک، 1393، تحلیل فضایی و سطح‌بندی جاذبه‌های گردشگری و زیرساخت ارتباطی و شبکة راه در مناطق کویری ایران (مطالعه موردی: شهرستان خور و بیابانک)، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال پنجم، شمارة 17، صص 53-70.
  25. ملکی، سعید و الیاس مودت، 1393، تحلیلی بر توزیع و اولویت‌بندی زیرساخت گردشگری استان یزد با استفاده از تکنیک‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال چهاردهم، شمارة 34، صص 47-68.
  26. موسوی، میرنجف، ویسیان، محمد، محمدی حمیدی، سمیه و مهناز اکبری، 1394، بررسی و اولویت‌بندی توان‌ها و زیرساخت‌های توسعة گردشگری با روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره (مورد مطالعه: شهرستان‌های استان کردستان)، گردشگری شهری، دورة دوم، شمارة 1، صص 17-31.
  27. نصراللهی، زهرا، جهانبازی، ندا و طاهره ناصری، 1393، رده‌بندی استان‌های کشور برحسب جاذبه‌های گردشگری، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، سال نهم، شمارة 28، صص 17-37.
  28. نصیری، اسماعیل، حسین‌زاده، رباب و اسماعیل صفرعلی‌زاده، 1395، سطح‌بندی زیرساخت‌های گردشگری در شهرستان‌های استان آذربایجان غربی، نشریه علمی-پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، سال بیستم، شمارة 55، صص 255-271.
  29. نوری، غلامرضا و زهرا تقی‌زاده، 1393، اولویت‌بندی مناطق نمونه گردشگری استان کرمانشاه جهت سرمایه‌گذاری، مورد پژوهی: قطب گردشگری قصر شیرین، مجله آمایش جغرافیایی فضا، فصلنامه علمی پژوهشی گلستان، سال چهارم، شمارة یازدهم، صص 85-104.
  • Buhalis, D. & Darcy‚ S., 2011, Accessible tourism: Concepts and issues, Channel View Publications, Bristol, UK.
  • Chatterjee, P., Vijay, M. & Athawale, S., 2009, Selection of materials using compromise ranking and outranking methods, Materials and Design,Vol. 30, No. 10, PP. 4043-4053.
  • Chen, L. Y. & Wang, T. C., 2009, Optimizing partner’s choice in IS/IT outsourcing projects: the strategic decision of fuzzy VIKOR, International Journal of Production Economics, Vol. 20, No. 1, PP. 233-242.Domínguez, T., Darcy, S. & Alén González, E., 2014, Competing for the disability tourism market – A comparative exploration of the factors of accessible tourism competitiveness in Spain and Australia, Tourism Management, Vol. 47, , PP. 261–272. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0261517714002088
  • Huang Hung, Jen & Hsin Peng, Kua, 2012, Fuzzy Rasch model in TOPSIS: A new approach for generating fuzzy numbers to assess the competitiveness of the tourism industries in Asian countries, Tourism Management, Vol. 33, No. 2, PP. 456-465.
  • Kabassi, K., 2010, Personalizes recommendations for tourists, Journal of Telematics and Informatics, Vol. 27, No. 1, PP. 51-66.
  • Leberman, S. I. & Mason, P., 2002, Planning for recreation and tourism at the local level: Applied research in the Manawatu region of New Zealand, Tourism Geographies, Vol. 4, No. 1, PP. 3-21.
  • Mohamad, D. & Mohd Jamil, R., 2012, A preference analysis model for selecting tourist destinations based on motivational factors: A case study in Kedah, Malaysia, International Congress on Interdisciplinary Business and Social Science (ICIBSoS), Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 65, PP. 20-25.
  • Muñoz, T. G., 2004, Madrid as a tourist destination: Analysis and Modelization of inbound tourism, International Journal of Tourism Research, Vol. 4, No. 6. PP. 289-302.
  • Opricovic, S. & Tzeng, G. H., 2007, Extended VIKOR method in comparison whit outranking method, European Journal of Operational Research, Vol. 178, No. 2, PP. 514-529.
  • Rao, R. V., 2008, A decision making methodology for material selection using an improved compromise ranking method, Journal of Materials and Design, Vol. 29, No. 10, PP. 1949-1954.
  • Schaefer, Fred k. (1953), Annals of the Association of American Geographers, VOI. 43, NO 3. PP. 226 – 249.
  • Tyrväinen, L., Uusitalo, M., Silvennoinen, H. & Hasu, E., 2014, Towards sustainable growth in nature-based tourism destinations: Clients’ views of land use options in Finnish Lapland, Landscape and Urban Planning, Vol. 122, No. 122, PP. 1-15.
  • UNWTO: United Nation Of World Tourism Organization, 2014, International Tourism to Continue Robust Growth.
  • Zhang, Hong., lin Gu, Chao., wen Gu, Lu & Zhang, Yan, (2011), The evaluation of tourism destination competitiveness by TOPSIS information entropy - A case in the Yangtze River Delta of China, Tourism Management, NO 32. pp 443-451. 
    • urban tourism
    Volume 4, Issue 2
    October 2017
    Pages 61-79

    Files

    Share

    How to cite

    Statistics