Analysis and Leveling of Tourist Attractions in Ardebil Province

Document Type : Research Article

Authors

1 PhD of Geography and Rural Planning, Assistant Professor of Faculty of Social Sciences, Payame Noor University, Tehran

2 Associate Professor of Geography and Urban Planning, Tehran University

Abstract

Tourism as a civilizational phenomenon is associated with numerous economic, social, cultural and environmental influences, and its prosperity and development are due to several factors such as favorable climate conditions, rich culture of nations, spectacular landscapes, utilization of communication networks, accessibility of recreation centers and, most important of all, historical works and civilizations of the past. Meanwhile, Ardabil is one of the provinces with a great potential in tourism, and the evaluation of its geographical characteristics of tourism, and its historical attractions and architecture is a step towards the development of its deprived areas. Recognition of existing tourist attractions and ranking tourist areas are the important dimensions and initial steps for tourism planning. In this research, based on library resources and field observations, in order to rank Ardebil towns in terms of tourist attractions, 19 indices have been employed in three groups of geo-tourism attractions, historical–architectural attractions, and wildlife and protected areas. Analytic hierarchy process was used to determine the indices weights, and Prometheus method was used to rank towns. Among the indices used in performing the ranking, the presence of springs and mineral springs, the most important and most influential index is considered among the indices of geo-tourism and historical–architectural. Results indicate that despite the lack of some important historical–architectural attractions, Sarein has been ranked first in the towns of the province, and Ardebil, Meshkinshahr, Namin, Parsabad, Bilehsavar, Nair, Germi, Kowsar, and Khalkhal are in the next ranks of this comparison. Finally, suggestions have been made to increase the tourist attraction by reference to the study results

Keywords

References

 1)      احدنژاد، محسن و صالحی میشانی، حیدر (1391) ارزیابی توزیع فضایی زیرساخت‌های گردشگری و تعیین نقش فرایندهای اقتصادی-سیاسی و رشد فیزیکی شهرها در شکل‌گیری آن (مطالعة موردی: شهر زنجان)، دو فصلنامة مطالعات گردشگری، دورة 1، شمارة 1، صص. 105-91.
2)      تقوایی، مسعود و اکبری، محمود (1388) مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی و مدیریت گردشگری شهری، اصفهان: انتشارات پیام علوی.
3)      رهنمایی، محمدتقی و قدمی، مصطفی (1387) بررسی ظرفیت تحمل حوزة مقصد گردشگری با تأکید بر جامعة میزبان (نمونة موردی: شهر کلاردشت)، نشریة پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارة 66،  صص. 33-17.
4)      زنگی‌آبادی، علی؛ محمدی جمال؛ زیرک باش، دیبا (1385) تحلیل بازار گردشگری داخلی شهر اصفهان، جغرافیا و توسعه، دورۀ4، شمارة 8، صص. 156-131.
5)      شکویی، حسین و موحد، علی (1381) شناخت الگوی فضای توریستی شهر اصفهان با استفاده از GIS، فصلنامة مدرس علوم انسانی، دورة 6، شمارة ۴، صص. 112-95.
6)      شماعی، علی و موسی‌وند، جعفر (1390) سطح‌بندی شهرستان‌های استان اصفهان از نظر زیرساخت‌های گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS و AHP، فصلنامة مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال 3، شمارة 10، صص. 40-23.
7)      صدرموسوی، میرستار و دخیلی کهنموئی، جواد (1386) ارزیابی وضعیت تسهیلات گردشگری استان آذربایجان شرقی از دید گردشگران، فصلنامة پژوهش‌های جغرافیایی، شمارة 61، صص. 143-129.
8)      ضیایی، محمود و داغستانی، سعید (1389) تحلیل سلسله‌مراتبی جاذبه‌های تاریخی فرهنگی شهرستان نیشابور، فصلنامة جغرافیا و توسعه، سال 8، شمارة 17، صص. 138-113.
9)      عربشاهی کریزی، احمد و آریان‌فر، مرتضی (1392) گردشگری سلامت و قابلیت پزشکی- درمانی در ایران، فصلنامة فضای گردشگری، شمارة 9، صص. 152-133.
10)    قالیباف، محمدباقر و شعبانی‌فرد، محمد (1390) ارزیابی و اولویت‌بندی جاذبه‌های گردشگری برای توسعة گردشگری شهری براساس مدل‌های تصمیم‌گیری چندمتغیره (مطالعة موردی: شهر سنندج)، فصلنامة تحقیقات جغرافیایی، سال 26، شمارة 2، صص. 172-147.
11)    قرخلو، مهدی (1386) جغرافیای جهانگردی و برنامه‌ریزی اوقات فراغت، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
12)    قاسمی، رحیم (1389) نقدی بر سیاست‌های گردشگری منطقه‌ای، مجلة آبادی، شمارة 67، صص. 75-63
13)  موسی‌وند، جعفر و ساسان‌پور، فرزانه (1390) ارزیابی نقش زیرساخت‌های شهری جهت تعیین قطب گردشگری با استفاده از مدل‌های تاپسیس و تحلیل سلسله‌مراتبی (مطالعة موردی: استان مازندران)، فصلنامة فضای گردشگری، شمارة 1، صص. 38-25.
14)    هیئت‌وزیران (1383) مصوبات 9/10/83 هیئت‌وزیران درخصوص چشم‌انداز توسعة بخش میراث فرهنگی و گردشگری ایران 1384 تا 1404.
15)  Inskeep, E. (1991) Tourism planning, An Integrated and Sustainable Development Approach, Van Notrand Reinhold, NewYork.
16)  Khadaroo, Jameel. & Seetanah, Boopen.(2008) the role of transport infrastructure in international tourism development, Tourism Management, Vol. 29, No.5,  pp. 831–840.
17)  Pearce, Douglas, G. (2001) An Intergrative Framework for Urban Tourism Research, Annals of Tourism Research, Vol. 28, No.4, pp. 110-119.
18)  UNWTO (2012) tourism highlights, 2012 edition, Available in www.Unwto.com.
19)  Xiao, G. (2007) Urban Tourism: Global-Local Relationships in Dalian, China, Unpublished PhD Thesis, University of Waterloo, Canada.
Yang, H, & Kevin, K.F. & Wong, T. (2012) How do hotels choose their location? Evidence from hotels in Beijing, International Journal of Hospitality Management, Vol.5, No. 31. pp. 675– 684.
urban tourism
Volume 5, Issue 1
July 2018
Pages 113-125

Files

Share

How to cite

Statistics