ارزیابی شاخص‌های برند مقاصد گردشگری در شهرهای کوچک گردشگرپذیر مطالعه موردی: شهر لالِجین؛ شهر جهانی سفال

نوع مقاله : علمی - پژوهشی مستقل

نویسندگان

1 گروه جغرافیای انسانی و برنامه‌ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

طی سالیان گذشته شهرهای کوچک با تأکید بر میراث فرهنگی تاریخی و صنایع بومی و دستی، سعی بر برند سازی گردشگری داشته‌اند. هدف این تحقیق ارزیابی شاخص‌های برند سازی در شهر لالجین به‌عنوان یک شهر کوچک است. این شهر به لحاظ شیوه معیشتی، متکی بر هنر سفالگری است و اخیراً تبدیل به یکی از مقاصد گردشگری منحصربه‌فرد شده است. مدل استفاده‌شده در این تحقیق، مدل دوبعدی عرضه و تقاضا می‌باشد. جهت سنجش شاخص‌های بعد تقاضای گردشگری به پرسشگری از مسافران اقدام شد. برای سنجش بعد عرضه گردشگری نیز به نظرسنجی از ساکنان شهر لالجین اقدام شد. دلیل استفاده از مدل دوبعدی؛ توجه به ذینفعان محلی و مشارکت آن‌ها و در نظرگیری زمینه‌های محلی در فرایند برند سازی شهرهای کوچک است. یافته‌ها حاکی از آن است که در بعد عرضه، پتانسیل‌های بالقوه گردشگری این شهر در وضعیت مطلوب قرار دارد و شاخص‌های مربوط به مدیریت و بالفعل ساختن قابلیت‌ها در وضعیت نامطلوبی می‌باشد. از منظر تقاضا (ارزش ویژه برند) نیز شهر لالجین دارای وضعیت نسبتاً مطلوبی می‌باشد. همچنین شهر لالجین به‌واسطه ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود در بین گردشگران از نظر شاخص‌های آگاهی از مقصد و تصویر برند شرایط مطلوبی را داراست اما این شهر کوچک به‌مانند بیشتر شهرهای کوچک دیگر از نظر خدمات و امکانات گردشگری در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. بر اساس آزمون لامبدای ویکلز در بعد عرضه، شناخت روند و گرایش‌های گردشگری و توجه به آن و در بعد تقاضا، سازوکار افزایش وفاداری گردشگران به برند مقصد بیشترین تأثیر مثبت را در برند گردشگری شهر لالجین خواهد داشت.  

کلیدواژه‌ها


  1. بقایی نائینی، پرستو و حسام، مهدی. (1403). تأثیر تبلیغات محیطی بر برند شهر خلاق خوراک رشت. مجله گردشگری شهری، 11(1)، 21-39. doi: 10.22059/jut.2024.368298.1169
  2. تیموری، ایرج و قانع زاده، صلاح‌الدین. (1399). بررسی عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند خدمات درمانی شهر تبریز و تأثیر آن در وفاداری گردشگران سلامت. مجله گردشگری شهری، 7 (1)، 161-171. doi: 10.22059/jut.2020.270042.570
  3. جهاندیده تپراقلو، مینا؛ زارعی، قاسم و عسگر نژاد نوری، باقر. (1399). تأثیر تصویر برند مقصد بر قصد بازدید مجدد: نقش واسطه‌ای تجربه به‌یادماندنی گردشگری، شخصیت و رضایت از مقصد گردشگری. مجله گردشگری شهری، 7 (1)، 129-142. doi: 10.22059/jut.2020.286895.697
  4. جلالیان، سید اسحاق. (1397). بررسی عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری مطالعه موردی: شهر مریوان. مجله گردشگری شهری، 5 (4)، 73-86.  doi: 10.22059/jut.2019.261360.507
  5. رحیمی، علی و رضایی، محمدرضا. (1401). تبیین ارتباط ساختاری ارزش ویژه برند یک اقامتگاه بوم‌گردی با رضایتمندی گردشگران آن مطالعه موردی: اقامتگاه آتشونی در شهرستان خور و بیابانک. مجله گردشگری شهری، 9(1)، 1-16. doi: 10.22059/jut.2022.334580.983
  6. زارعی، قاسم؛ باشکوه اجیرلو، محمد و محمودی پاچال، زینب. (1396). تحلیل همبستگی همه‌جانبه ابعاد ارزش ویژه برند مشتری محور مقصد گردشگری سرعین. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 13 (72)، 161-185 doi: 10.22054/tms.2018.9021
  7. غفاری، محمد؛ کنجکاو منفرد، امیررضا و عسگر نژاد نوری، باقر. (1398). واکاوی نقش تصویر ذهنی گردشگران از برند بر شهرت مقصد گردشگری مطالعه موردی: شهر یزد. مجله گردشگری شهری، 6 (2)، 45-59.
  8. کیانی فیض‌آبادی, زهره. (1397). عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری با نقش میانجی رضایت گردشگران (موردمطالعه: شهرکاشان). مجله گردشگری شهری، 5(4)، 105-120 doi:10.22059/jut.2018.239030.366
  9. مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن

مهندسین مشاور آرمان‌شهر،1388 طرح جامع شهر لالجین

  1. Aaker, D. & Joachimsthaler, B. (2000). Brand Leadership. New York: The Free Press
  2. Andersson, I. (2015). Geographies of Place Branding—Researching through small and medium sized cities. Stockholm University
  3. Arman Shahr Consulting Engineers, (2009). Master Plan of Laljin City. [In Persian].
  4. Baghaei Naeini, P., & Hesam, M. (2024). The Effect of Environmental Advertising on the Brand of the Creative City of Rasht. Journal of Urban Tourism, 11 (1), 21- 39 http://doi.org/10.22059/JUT.2024.368298.1169 [In Persian].
  5. Baker, B. (2007) Destination Branding for Small Cities. Portland, Ore.: Creative Leap Books.
  6. Bell, D., & Jayne, M. (2009) Small Cities? Towards a Research Agenda. International Journal of Urban and Regional Research 33(3), 683–99.
  7. Blace, D., Coric, G., & Juric, B. (2015) Branding the city of Šibenik as a sustainable tourist destination using social networks. Review of the Contemporary Business. Entrepreneurship and Economic Issue, 28, 109-125
  8. Blain, C., Levy, S.E., & Ritchie, J.R.B. (2005). Destination branding: insights and practices from destination management Organizations. Journal of Travel Research, 43.
  9. Cai, L. (2002). Cooperative Branding for Rural Destinations. Annals of Tourism Research 29(3),720–742
  10. Connolly, J. J. (2012) After the Factory: Reinventing America’s Industrial Small Cities. Lanham, Md.: Lexington Books.
  11. Donaldson, R. (2018) Small Town Tourism in South Africa. Dordrecht: Springer.
  12. ghaffari, M., konjkav monfared, A., & asgarnejad, B. (2019). Investigating the Effect of Tourism Destination Image on its Reputation (Yazd Province as a Case Study). Journal of Urban Tourism, 6(2), 45-59. [In Persian].
  13. Greenop, K. & Darchen, S. (2016) Identifying ‘place’ in place branding: core and periphery in Brisbane’s “New World City. Geo Journal, 81(3), 379-394
  14. Hayden, C., & Sevin, E. (2012) The politics of meaning and the city brand: The controversy over the branding of Ankara. Place Branding and Public Diplomacy, 8, 133-146.
  15. Iran Statistics Center, Population and housing census [In Persian].
  16. jahandide topraghlou, M., zarei, G., & asgarnrzhad nuri, B. (2020). The effect of destination brand image on revisit intention: the mediator role of destination personality, memorable tourism experiences and destination satisfaction. Journal of Urban Tourism, 7(1), 129-142. doi: 10.22059/jut.2020.286895.697[In Persian].
  17. Jalalian, I. (2019). Survey Effective factors On the value special Brand at Tourism destination Case Study: Marivan City. Journal of Urban Tourism, 5(4), 73-86. doi: 10.22059/jut.2019.261360.507[In Persian].
  18. Kaplanidou, K., & Vogt, C. h. (2003) Destination Branding: Concept and Measurement. Department of Park, Recreation and Tourism Resources, Michigan State University, August.
  19. Kasapi, I.& Cela, A (2017) Destination Branding: A Review of the City Branding Literature. Mediterranean Journal of Social Sciences, 8 (4), 129-142
  20. Keller, k. l. (2003) Strategic Brand Management: Building, Measuring, and Managing Brand Equity (2nd ed). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education
  21. Kerr, G., & Johnson, S. (2005) A review of a brand management strategy for a small town — Lessons learnt!. Place Brand Public Dipl, 1, 373–387
  22. kiani feizabadi, Z. (2019). The influential factors on destination loyalty with tourist’s satisfaction as the mediating factor (Case study: Kashan). Journal of Urban Tourism, 5(4), 105-120. doi: 10.22059/jut.2018.239030.366 [In Persian].
  23. Konečnik Ruzzier, M., & M. Ruzzier. (2009). A Two-Dimensional Approach to Branding: Integrating Identity and Equity.’ In TourismBranding: Communities in Action, edited by L. A. Cai, W. C. Gartner, and A.M. Munar, 65–73. Bingley: Emerald.
  24. Konecnik, M., & Go, F. (2008). Tourism destination brand identity: The case of Slovenia. Journal of Brand Management, 15, 177−189.
  25. Konig, C. (2011). City Branding of Hongkong: Imagineering Authenticity. Stockholm University.
  26. Kusumawati, A. (2019) Exploring and Measuring City Brand Personality in Small Cities, Advances in Social Science. Education and Humanities Research, 343
  27. Loncaric, B. (2014). Branding cities as tourist destinations: The case of Slavonski Brod, Croatia, Tourism and Hospitality Industry 2014, Congress proceedings. Trends in Tourism and Hospitality Industry.
  28. Marczak, M. (2018). Branding as an Essential Element of the of Destination Management Process Using the Example of Selected States, Management Sciences. Nauki o Zarządzaniu, 23(2), 29-40. 
  29. Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (2006). In Destination Branding. pp. 1–16. Boston: Elsevier Butterworth Heinemann.
  30. Onder, I. (2017). Towards a Sustainable Urban Tourism Development in Europe.
  31. Popova, O. I., Korolkova, S. A., & Stepanova, E. V. (2020). Branding strategies for small cities in the internet space. Vestnik Volgogradskogo gosudarstvennogo universiteta. Serija 2. Jazykoznanije, 2, 123-138.
  32. Rahimi, A., & rezaei, M. R. (2022). Explanation of structural relationship of the brand equity of an Ecolodge with the satisfaction of its tourists; Case study: Atashouni Ecolodge in the khor and Biabanak County, Isfahan Province. Journal of Urban Tourism, 9(1), 1-16. doi: 10.22059/jut.2022.334580.983[In Persian].
  33. Richards, G., & Duif, L. (2018) Small Cities with Big Dreams: Creative Placemaking and Branding Strategies. New York: Routledge.
  34. Richards, G. (2019). Creative tourism: opportunities for smaller places?. Tourism & Management Studies, 15, 7-10. https://doi.org/10.18089/tms.2019.15SI01
  35. Ryu, J., & Swinney, J. (2013) Branding Smallville: Community place brand communication and business owner perceptions of performance in small town America. Place Brand Public Dipl 9, 98–108. https://doi.org/10.1057/pb.2013.6
  36. San Martín, H., Herrero, A., & García de los Salmones, M. D. M. (2018) An integrative model of destination brand equity and tourist satisfaction‖. Current Issues in Tourism, 1-22.
  37. Sevin, E. (2014). understanding cities through city brands: city branding as a social and semantic method. Cities, 38, 47-56
  38. Skoko, B., & Kovacic, V. (2009) Koncept meke moci država i njegova primjena na Republiku Hrvatsku. Polemos, 12.
  39. Teymouri1, I., & Ghanezadeh, S. (2020). Exploring the affecting factors on special Brand health tourism value and its effect on health tourist's loyalty in Tabriz. Journal of Urban Tourism, 7(1), 161-171 http://doi.org/10.22059/JUT.2020.270042.570[In Persian].
  40. Tsai, C T. & Wang, Y C. (2017). Experiential value in branding food tourism. Journal of Destination Marketing & Management, 6(1), 56-65.
  41. Uhrenholt, H. (2008). Destination Branding of NYC: Creating a Destination Brand Identity. Unpublished Master’s Thesis, Faculty of Business Language Aarhus University, Denmark.
  42. Waitt, G., & Gibson, C. (2009). Creative Small Cities: Rethinking the Creative Economy in Place. Urban Studies, 46(5–6), 1223–1246.
  43. Walmsley, C., & Kading, T. (2017). Small Cities, Big Issues: Reconceiving Community in Neoliberal Era. Washington, DC: University of Washington Press.
  44. World Tourism Organization. (2019) International Tourism Highlights, 2019 Edition, UNWTO, Madrid. https://doi.org/10.18111/9789284421152.
  45. Yuwo, H., Ford, B. J., & Purwanegara, S. M. (2013) Customer-based brand equity for a tourism destination (CBBETD): The specific case of Bandung City, Indonesia. Organizations and Markets in Emerging Economies, 4(1), 8-22.
  46. Zarei, G., Bashokouh Ajirlou, M., & Mahmoudi Pachal, Z. (2018). Comprehensive Correlation Analysis of Customer-Centric Brand Equity of Sareyn Tourist Destination. Tourism Management Studies, 13(42), 169-193. doi: 10.22054/tms.2018.9021[In Persian]