رتبه‌بندی زیرساخت‌های گردشگری شهری با استفاده از تکنیک کوپراس مطالعه موردی: استان زنجان

منابع

1. امانپور، سعید، محمدی، اصغر و مریم ناصر، 1392، رتبه‌بندی شهرستان‌های استان خوزستان از لحاظ شاخص‌های گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS، فصلنامة علمی- پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال پنجم، شمارة 2، صص 201- 221.
2. بیات، روح‌الله، فضلی، صفر و مهسا مرندی، 1392، بررسی عوامل مؤثر بر تصویر برند مقصد گردشگری و تأثیر آن بر رفتار گردشگران داخلی (مطالعة موردی: شهر قزوین)، دوفصلنامة مطالعات گردشگری، دورة دوم، شمارۀ 3، صص 122- 138.
3. پاپلی یزدی، محمدحسین و مهدی سقایی، 1385، گردشگری، ماهیت و مفاهیم، انتشارات سمت، تهران.
4. تارنمای وزارت کشور، 1394، ادارة کل تقسیمات کشوری.
5. تقوایی، مسعود و معافی، فؤاد و راضیه رحیمی، 1392، سطح‌بندی شهرستان‌های استان گیلان از لحاظ امکانات و جاذبه‌های گردشگری جهت تعیین قطب‌های گردشگری، فصلنامة علمی- پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال پنجم، شمارة 2، صص 223- 238.
6. حیدری، تقی، رشیدی، ابراهیم، حصاری، اصغر و سیمین تولایی، 1392، ارزیابی قابلیت‌های گردشگری شهر زنجان و راهبردهای تقویت جذب گردشگر، فصلنامۀ علمی- پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، سال هشتم، شمارۀ 21، صص 29- 57.
7. راودراد، اعظم و علی حاجی‌محمدی، 1389، تفاوت شناخت حاصل از گردشگری واقعی و گردشگری مجازی بر پایۀ نظریۀ روایت، فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی دورۀ سوم، شمارۀ 2، صص 61- 81.
8. شماعی، علی و جعفر موسی‌وند، 1390، سطح‌بندی شهرستان‌های استان اصفهان از لحاظ زیرساخت‌های گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS و AHP، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال سوم، شمارۀ 10، صص 23- 40.
9. ضرابی، اصغر و علیزاده اصل، جبار و عیسی بهاری، 1392، تحلیلی بر زیرساخت‌های گردشگری در مقصد اکوتوریستی بندر ارومیه با استفاده از روش swot، نشریة علمی- پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، سال هجدهم، شمارة 48، صص 177- 210.
10. ضیایی محمود، امین بیدختی، علی‌اکبر و فاطمه قربانی، 1392، ارزیابی ظرفیت جامعة محلی برای توسعة پایدار گردشگری، فصلنامة مطالعات مدیریت گردشگری، سال هشتم، شمارۀ 24، صص 59- 88.
11. فرجی سبکبار، حسنعلی، رضوانی، محمدرضا، بهنام مرشدی، حسن و حسین روستا، 1393، سطح‌بندی فضایی محورهای گردشگری استان فارس برمبنای خدمات و تسهیلات گردشگری، مجلة پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورة چهل‌‌وششم، شمارة 3، صص 561- 586.
12. قنبری، ابوالفضل، شجاعی‌وند، بهمن و بهرام زینلی، 1393، رتبه‌بندی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی براساس زیرساخت‌های گردشگری شهری با روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره، جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، شمارة 12، صص 89- 112.
13. محمودی‌میمند، محمد، فارسیجانی، حسن و سارا طاهری موسوی، 1392، ارائة الگوی ترکیبی عوامل مؤثر بر توسعه و پذیرش گردشگری مجازی در ایران، چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، سال دوازدهم، شماره 13، صص 123- 143.
14. مرکز آمار ایران، 1390، سالنامة آماری استان زنجان، تهران.
15. موسوی، میرنجف، ویسیان، محمد، محمدی حمید، سمیه و مهناز اکبری، 1394، بررسی و اولویت‌بندی توان‌ها و زیرساخت‌های توسعة گردشگری با روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره (مورد مطالعه: شهرستان‌های استان کردستان(، نشریۀ گردشگری شهری، دورة دوم، شمارۀ 1، صص 17- 31.
16. موسوی‌وند، جعفر و فرزانه ساسان‌پور، 1390، ارزیابی نقش زیرساخت‌های شهری جهت تعیین قطب گردشگری با استفاده از مدل‌های AHP و TOPSIS (مطالعة موردی: استان مازندران)، فصلنامة فضای گردشگری، سال اول، شمارة 1، صص 65- 82.
17. یعقوب‌زاده، رحیم، 1393، گونه‌‌شناسی گردشگری، ارائة چارچوبی برای تقسیم‌بندی انواع گردشگری، انتشارات جامعه‌‌شناسان، تهران.
18. یوسفی امیرعباس، مختاری ملک‌آبادی، رضا و احمد خادم‌الحسینی، 1391،‌ بررسی تطبیقی شاخص‌های توسعة گردشگری الکترونیک در شهر اصفهان، مجلة جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال بیست‌وسوم و شماره 2، صص 133- 150.

19-Aurelija Burinskienė and Vida Pipirienė, 2014, The comparison of trade enterprises, Contemporary Issues in siness, Management and Education 2013, Procedia - Social and Behavioral Sciences 110, PP. 267–275.
20-Pitchipoo. P.a, Vincent D.S.b,Rajini, N.c Rajakarunakaran S., 2014, 12th GLOBAL CONGRESS ON MANUFACTURING AND MANAGEMENT, GCMM COPRAS2014. Decision Model to Optimize Blind Spot in Heavy Vehicles: A Comparative Perspective, Procedia Engineering 97 (2014), 1049 – 1059.
21-www.unwto.org/en