بازآفرینی بافت‌ تاریخی شهری با رویکرد توسعه گردشگری نمونه موردی: منطقه هفت شهرداری مشهد

نوع مقاله : مقاله مستخرج از رساله دکتری

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری – دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیروان، ایران

2 استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری– دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیروان، ایران

3 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری– دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیروان، ایران

چکیده

بافت‌های تاریخی شهرها که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی هر شهری را تشکیل می‌دهند، نمایشگر تمدن و فرهنگ گذشته شهرها می‌باشد و نقش اساسی در جذب گردشگر در این مناطق دارند توجه و بازآفرینی آن‌ها به منظور توسعه و پیشرفت در زمینه گردشگری در آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر، بررسی میزان تأثیر بازآفرینی بناها و بافت‌های تاریخی منطقه هفت مشهد، بر توسعه گردشگری در این منطقه است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده که ابزار اصلی جمع آوری داده‌ها نیز پرسشنامه می‌باشد. جامعه آماری در پژوهش حاضر ساکنین منطقه هفت شهر مشهد می باشند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین شد. یافته های تحقیق نشان می‌دهد، عوامل ساماندهی و تبدیل فضاهای بی‌دفاع ( با رتبه 28.54)، رضایتمندی از عدم وجود آلودگی زیست محیطی (با رتبه 26.80)، وجود ساخت‌وسازهای جدید منطبق با الگوهای معماری بومی و سنتی (با رتبه 26.78)، ایجاد نمایشگاه‌های غذاهای محلی (با رتبه 26.58)، دارای بالاترین رتبه و شاخص‌ ارتقای کیفیت عرضه محصولات و امکانات خرید و تنوع انتخاب (با رتبه 17.81) دارای پایین ترین رتبه، تأثیرگذار بر توسعه گردشگری در منطقه هفت می‌باشد. در نهایت نتایج تحقیق در خصوص منطقه هفت شهر مشهد نشان داد که احیا و بازآفرینی بافت و بناهای تاریخی آن، از الزامی‌ترین زیرساخت‌ها برای توسعه گردشگری هستند و برای رسیدن به توسعه گردشگری در بافت‌ تاریخی منطقه هفت مشهد، نیاز به برنامه‌های بلندمدت با اولویت تأمین زیرساخت‌ها و تغییر دیدگاه‌های کوتاه‌مدت مدیریت شهری می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار