شهرهای مقصد گردشگری شهرهایی هستند که اقتصاد خانوار در اکثر آن‌ها وابستگی شدیدی به جذب گردشگر دارد؛ به‌طوری‌که بسیاری از مشاغل شکل‌گرفته در این شهرها، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم، نیازهای گردشگران را برآورده می‌کنند و از این طریق خانوار‌ها به امرار معاش می‌پردازند. به منظور ایجاد بستر مناسب توسعة گردشگری پایدار شهری، به‌ویژه در شهرهای مقصد گردشگری، حکمرانی خوب شهری و نزدیک شدن به شاخص‌های آن ضرورتی تردیدناپذیر است. هدف این تحقیق شناخت جامع میزان اهمیت حکمرانی خوب شهری و ارزیابی عملکرد شاخص‌های حکمرانی خوب شهری در شهر تنکابن، به‌عنوان یکی از شهرهای مقصد گردشگری، است. روش تحقیق و گردآوری مطالب از نوع پیمایشی و تحلیلی مبتنی بر پرسش‌نامه است که پس از تأیید روایی پرسش‌نامه، در اختیار کارشناسان برجستة مهندسان مشاور و اعضای گروه تخصصی شهرسازی نظام مهندسی استان مازندران و همچنین استادان صاحب‌نظر دانشگاه مازندران، با شرط داشتن تحصیلات دانشگاهی کارشناسی ارشد یا دکترا در زمینة مدیریت شهری، برنامه‌ریزی شهری و سایر رشته‌های مرتبط با امور شهری، قرار گرفت. برای تحلیل آماری از روش IPA استفاده شد. مهم‌ترین شاخص با کمترین عملکرد، شاخص مشارکت شهروندان تعیین شد که سنگ بنای حکمرانی خوب شهری به‌منزلة روش مدیریت مشارکتی است. شاخص امنیت نیز بالاترین عملکرد را در این شهر داشت. درنهایت، نتیجه‌گیری شد که شاخص‌های حکمرانی خوب شهری، با وجود اهمیت بالای آن‌ها، عملکرد پایینی در مدیریت شهر تنکابن داشت که راهکارهایی به منظور ارتقای آن ارائه شد.
الوانی، مهدی؛ دانایی‌فر، حسن و عادل آذر (1391). روش‌شناسی پژوهش کمی در مدیریت: رویکردی جامع، تهران: صفار.
پرداختچی، محمدحسن؛ ابوالقاسمی، محمود؛ فریبرز، محمدهادی (1390). «تضمین کیفیت در آموزش بر مبنای مدل تحلیل اهمیت‌ـ عملکرد»، فصل‌نامة راهبردهای آموزشی، 4 (2)، 57ـ65.
تیموری، راضیه؛ کرمی، فریبا (1393). «عوامل مؤثر بر گردشگری مکان‌های تاریخی شهری نمونة موردی: بازار تاریخی کلانشهر تبریز»، گردشگری شهری، 1(1)، 89ـ104.
رفیعیان، مجتبی؛ حسین‌پور، علی (1390). حکمرانی خوب شهری از منظر نظریات شهرسازی، تهران: طحان.
فرجی‌راد، عبدالرضا؛ سید نصیری، ژاله (1389). رویکردهای تحلیلی در توسعة پایدار گردشگری شهری، جغرافیای سرزمین.
قره‌نژاد، حسن؛ ابوالحسنی، فرحناز (1387). «جایگاه مدیریت شهری در توسعة گردشگری»، مجموعه مقالات دومین همایش جغرافیا و قرن بیست و یکم.
کاظمی، مهدی (1387)، «تحلیل ادراک شهروندان زاهدانی در توسعة گردشگری چابهار»، جغرافیا و توسعه، ش 12.
کهن، گوئل (1377). «صنعت توریسم و توسعة پایدار، نمادی از مدیریت پویا»، محیط شناسی، 21، 32ـ45.
پورجابری، محمدمرتضی (1393). «تحلیل نقش گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان با تأکید بر شاخص‌های ذهنی مورد: شهر فشم (شهرستان شمیرانات)»، گردشگری شهری، 1(1)، 35ـ45.
منصوری، علی (1384). «گردشگری و توسعة پایدار»، رشد آموزش جغرافیا، 63، 14ـ30.
مولایی هشتجین، نادعلی؛ خشنود، الهام (1386). اکوتوریسم و توسعه در کنار عملکرد مسلط جزایر خارک و خارکو، مجموعه مقالات همایش منطقه‌ای جغرافیا، گردشگری و توسعة پایدار، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر: تهران.
نوبری، نازک؛ رحیمی، محمد (1389). «حکمرانی خوب شهری یک ضرورت تردیدناپذیر»، دانش شهر، 1(2)، 76ـ97.
Eskildsen, K., & Kristensen, K. (2006). Enhancing IPA, Productivity and Performance Management, 55, 23-41
European commission,(2ooo),towards quality coastal tourism, enterprise directorate-general tourism unit,
Kitcharoen K. The importance-performance analysis of service quality in administrative department of private universities in Thailand. ABAC J. 2004;24(3):20-46.
Neill MA, Palmer A. Importance-performance analysis: A useful tool for directing continuous quality improvement in higher education. J Qual Assur Educ. 2004;12(1):39-52.
Taylor, P. (2000). UNCHS (Habitat)- the Global Campaign for Good Urban Gov-ernance. Environment and Urbanization. Vol 12. No 1. April.
Tefler , David j and sharply , Richard , (2008), tourism and development in the developing world , rout ledge publication
UN-HABITAT. (2000). global report on human settlement. Retrieved from www.unhabitat.org.
UN-HABITAT. (2009). Urban Governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance. Retrieved from www.un habitat.org.
Vansant, J. (2001). Cooperation for Good Governance. July. Terry Sanford Institute of public policy.
)