امروزه، گردشگری از معدود بخشهای خدماتی است که فرصتهای مناسب را برای تجارت فارغ از میزان توسعه‌یافتگی آنها فراهم آورده است. به گونهای که از گردشگری به صنعت تعبیر شده و بعد از صنعت نفت و خودرو سومین صنعت درآمدساز جهان شناخته میشود. گردشگری سلامت نیز یکی از رشدهای پرسرعت را در صنعت گردشگری دنیا دارد. ایران، با وجود قابلیت‌های زیادی که در زمینة مذکور، به‌ویژه گردشگری درمانی، به‌دلیل کیفیت مناسب درمان و پایین‌بودن هزینة درمان دارد، می‌تواند بخش مهمی از این بازار را به خود اختصاص دهد. شهر یزد به‌رغم محدودیتهای اقلیمی و وجود مرکزیت در کشور زمینة مساعدی در‌خصوص پیشرفتهای خدمات درمانی ایجاد کرده و در زمینة پزشکی در حد بالایی ارائة سرویسدهی میکند. بنابراین، با توجه به این موضوع و با تدوین برنامهای جامع میتوان این شهر را در زمینة گردشگری درمانی در سطح جهانی مطرح کرد. هدف این پژوهش ارزیابی تأثیر ظرفیتهای خدماتی‌ـ فضایی مراکز درمانی بر میزان گردشگران درمانیدر شهر یزد و شناسایی وضعیت آن در جهت توسعة پایدار شهر یزد است. مطالعة حاضر، توصیفی‌ـ تحلیلی است که به صورت پیمایشی اجرا شده است. با پژوهشهای میدانی مشخص شد درصد بالایی از افراد بستری در مراکز درمانی غیربومی‌اند که بیانگر فرصتی مناسب در زمینة مذکور در شهر یزد است. همچنین، با استفاده از آزمون T و نتایج حاصل از پرسش‌نامه، این نتیجه حاصل شد که میان گردشگران درمانی و ظرفیتهای خدماتی‌ـ فضایی رابطة معناداری وجود دارد و درنهایت در این زمینه پیشنهادهای لازم مطرح شد.
افشانی، علیرضا (1390). «آموزش کاربردی SPSS در علوم اجتماعی و رفتاری»، انتشارات دانشگاه یزد، چ 3.
جباری، علیرضا (1387). طراحی الگوی گردشگری ایران، دکترای تخصصی رشتة مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، استاد راهنما: بهرام دلگشایی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.
جلودار، باغبان (1380). «صنعت توریسم و راهکارهای توسعة آن در منطقة شمال با تأکید بر بابلسر»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم انسانی و اجتماعی، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، استاد راهنما: میرستار صدر موسوی، دانشگاه تبریز.
حقیقی کفاش، مهدی و همکاران (1384ـ1385). «اولویت‌بندی عوامل مربوط به توسعة گردشگری درمانی ایران»، فصلنامة مطالعات جهانگردی، ش 12 و 11، زمستان و بهار، صص 150ـ159.
رهنمایی، محمدتقی (1390). گردشگری شهری، تهران: انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
ساروخانی، باقر (1377). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
فرهادی، فرناز (1390). «بررسی عوامل مؤثر بر رونق صنعت گردشگری سلامت در ایران از دید مدیران و متخصصان سلامت استان تهران»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة اقتصاد و علوم اداری، استاد راهنما: علیرضا شغلی، دانشگاه اصفهان.
کارگر (1386). توسعة شهرنشینی و صنعت گردشگری در ایران (ازمفهوم تا راهکار)، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
گی. چاک. وای و ادواردو فایو. سولا (1382). جهانگردی در چشماندازی جامع، ترجمة علی پارسائیان و محمد اعرابی، تهران: انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی.
محلاتی، صلاحالدین (1380). درآمدی بر جهانگردی، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی تهران، چ3.
نشریة ابتکار (2008). فعالیتهایICTO (سازمان میراث فرهنگی و گردشگری). http://www.ebtekar news.com.
Caballero, S.D., Mugomba, C, 2006, Medical Tourism and its Entrepreneurial opportunities - A conceptual framework for entry into the industry, Dissertation of Master Degree .(Goteborg University ).
Goodrich, G. & Goodrich J,1987, Health care tourism – an exploratory study, Tourism Management, September. pp217-222.
Garcı´a-Alte´ s, A, 2005, The development of health tourism services, Annals of Tourism Research, 32; pp262–266.
Harahsheh ,s, 2002, Curative tourism in Jordan and its potentioal development, thesis for fulfillment of MA in Europian Tourism Management (ETM) Bounemouth Ubiversity ,U.K.
Kazemie, Zahra, 2007, Master s Thesis Study of the Effective Factors for Attracting Medical Tourism in Iran, Desember. P14.
TRAM (Tourism Research And Marketing), 2006, Medical Tourism, A Global Analysis, A report By Tourism Research And Marketing, Atlas Publication, Netherlands, P، 1-94.
Weaver, David and Martin Oppermann, 2000, Tourism Management, first Edition. John wiley & Sons Australia.
WTO. (1995). Concepts, Definition and Classifications for Tourism Statistics, Madrid، WTO.
)