تبیین ارتباط ساختاری ارزش ویژه برند یک اقامتگاه بوم‌گردی با رضایتمندی گردشگران آن مطالعه موردی: اقامتگاه آتشونی در شهرستان خور و بیابانک

نوع مقاله : علمی - پژوهشی مستقل

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، برنامه‌ریزی گردشگری، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران

چکیده

صلابت برند یک مقصد گردشگری و نیز اقامتگاه‌های بوم‌گردی در گرو ارزش ویژه برند تقویت و تضعیف می‌گردد. نظر به تأثیر قابل‌توجهی که ارزش ویژه برند یک اقامتگاه بر توسعه آن دارد، این تحقیق باهدف بررسی ارتباط ساختاری رضایت گردشگران اقامتگاه بوم‌گردی آتشونی باارزش ویژه برند این اقامتگاه انجام می‌شود. تحقیق پیش رو به لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی تحلیلی است؛ گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی و مبتنی بر ابزار پرسشنامه صورت گرفته و داده‌های گردآوری‌شده در نرم‌افزار SPSS25 و AMOS24 تحلیل شدند. طبق یافته‌های این تحقیق، تأثیر برآورده شدن نیازهای عملکردی و اساسی گردشگران اقامتگاه بوم‌گردی آتشونی بر آگاهی برند این اقامتگاه رد و تأثیر برآورده شدن نیازهای عملکردی بر وفاداری، کیفیت ادراک‌شده و وفاداری به برند اقامتگاه، تأثیر برآورده شدن نیازهای اساسی بر وفاداری، کیفیت ادراک‌شده و تصویر برند اقامتگاه و تأثیر برآورده شدن نیازهای انگیزشی بر وفاداری، آگاهی، کیفیت ادراک‌شده و تصویر برند اقامتگاه بوم‌گردی آتشونی تأیید می‌شود. نتایج نشان داد قوی‌ترین رابطه شناخته‌شده در مدل تحقیق مربوط به تأثیر نیازهای عملکردی، اساسی و هیجانی بر وفاداری گردشگران اقامتگاه بوم‌گردی آتشونی به ترتیب با بار عاملی 91/0، 88 و 84 است؛ ارقام یاد شده از رابطه بسیار قوی حکایت داشته و نشان می‌دهد مدیران این اقامتگاه می‌بایست تأمین نیازهای عملکردی، اساسی و هیجانی گردشگران را در اولویت قرار دهند؛ درنهایت متناسب با یافته‌های پژوهش، پیشنهادهایی جهت ارتقاء عملکرد اقامتگاه موردمطالعه ارائه شد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. ابراهیمی‌خسمخی، حسن. (1395). شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر شهرت برند شهر ماسال. پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا، به راهنمایی دکتر محمد دوستدار، دانشگاه گیلان.
  2. آخوندمکه‌یی، نفیسه؛ افشاری، محسن و صفی‌خانی، تبسم. (1398). بررسی رفتار گردشگران در اقامتگاه بوم‌گردی با رویکرد روانشناسی اکولوژیک (مطالعه موردی: اقامتگاه بوم‌گردی کیخسرو در روستای چوپانان شهرستان نایین). نهمین کنفرانس بین­ المللی توسعه­پایدار و عمران شهری، 20 آذر 1398، اصفهان، صص. 12-1.
  3. بهاری، جعفر؛ فراهانی، بنفشه؛ بهاری، شهلا؛ بذله، مرجان و بهاری، حامد. (1396). ارزیابی ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی (موردی: شهر تبریز). فضای گردشگری، 6 (24)، 100-73.
  4. بهاری، جعفر؛ کروبی، مهدی و جهانیان، منوچهر. (1399). بررسی نقش میانجی رضایت گردشگر در تأثیر کیفیت ادراک‌شده برند مقصد بررسی نقش میانجی رضایت گردشگر در تأثیر کیفیت ادراک‌شده برند مقصد؛ موردمطالعه: منطقه شمالی استان البرز. گردشگری و توسعه، 10 (2)، 95-79.
  5. بهاری، جعفر؛ محمدی، سمیرا؛ بهاری، شیلا و بهاری، حامد. (1399). تأثیر تصویر مقصد بر شخصیت مقصد و رضایت گردشگران؛ موردمطالعه: گردشگران داخلی تبریز. جغرافیا و مطالعات محیطی، 9 (36)، 82-69.
  6. تاج‌زاده‌نمین، ابوالفضل و اسمعیل‌مشرفی، فاطمه. (1392). اولویت‌بندی مؤلفه‌های ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی. مطالعات مدیریت گردشگری، 8 (24)، 58-35.
  7. توکلی، فیروزه. (1399). شناسایی و تحلیل چالش‌های توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی روستایی در شهرستان شیراز. پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا، به راهنمایی دکتر محمدامین خراسانی، دانشگاه تهران.
  8. جلالی، محمد. (1395). برند سازی مقصد و تأثیر آن بر رضایتمندی و وفاداری در صنعت گردشگری ورزشی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد تربیت‌بدنی، به راهنمایی دکتر محمدباقر مرسل، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود.
  9. چشمی، آمنه. (1396). بررسی اثر روند یکپارچه‌سازی میان ارزش ویژه برند، آمیخته بازاریابی و انگیزه بر توسعه گردشگری، موردمطالعه شهر سبزوار. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت به راهنمایی تکتم سالاری، موسسه آموزش عالی عطار.
  10. دلاور، علی. (1370). روش‌های تحقیق در علوم تربیتی و روانشناسی. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
  11. ربانی، راضیه. (1397). بررسی پتانسیل‌های اقامتگاه‌های بوم‌گردی در توسعه گردشگری نسل سوم؛ مورد: اقامتگاه‌های بوم گردی استان اصفهان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته گردشگری، به راهنمایی زاهد شفیعی و محسن سقایی، دانشگاه اصفهان.
  12. رضوانی، محمدرضا و عزیزی، ثریا. (1397). تأثیر اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر توسعه روستایی. دومین همایش ملی چشم‌انداز توسعه پایدار روستایی ایران، 28 بهمن 1397، دانشگاه خوارزمی، تهران، صص. 12-1.
  13. رئیسی‌نژاد، امیر افشین؛ جهانبخش، حیدر و حسینی، سیدمحمد. (1400). بررسی ارتباط ساختار معماری اقامتگاه‌های بومگردی با میزان رضایتمندی گردشگران؛ موردی: اقامتگاه‌های بوم‌گردی روستای جنت رودبار، رامسر. گردشگری و توسعه، 2 (1)، 93-81.
  14. سجادی، حامد و قاضی‌زاده‌احسانی، علی. (1397). اقامتگاه‌های بوم‌گردی از مفهوم تا اجرا؛ رویکردی آسیب‌شناختی. چاپ اول، کرمان: مرکز کرمان شناسی با همکاری بنیاد ایران‌شناسی.
  15. شفیعی، زاهد و ربانی، راضیه. (1397). بوم‌گردی و اقامتگاه‌های دوستدار طبیعت. چاپ اول، تهران: نشر مهکامه.
  16. صالح‌پور، مرجان. (1396). بررسی اقامتگاه‌های بوم‌گردی به‌عنوان یک سکونتگاه پایدار. چهارمین کنفرانس بین‌المللی فناوری‌های نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی، 14 مهر 1396، تهران، صص. 34-22.
  17. طباطبائی‌نسب، سیدمحمد و ماه‌آورپور، فهیمه. (1396). مدل‌سازی ساختاری عوامل مؤثر بر شهرت مقصد گردشگری و تأثیر آن بر ارزش ویژه برند مقصد (موردی: شهر اصفهان). مجله گردشگری شهری، 4(1)، 86-71.
  18. کیانی، صدیقه؛ شاطریان، محسن و مهرابی، علی. (1397). تعیین و طبقه‌بندی الزامات رضایتمندی گردشگران با مدل کانو و مدل‌سازی معادلات ساختاری (موردی: گردشگران باغ بهادران). مجله گردشگری شهری، 5(2)، 179-161.
  19. محمودی‌پاچال، زینب؛ زارعی، قاسم و باشکوه، محمد. (1396). ارائه مدل ارزش ویژه برند مشتری محور در مقصد گردشگری سرعین. گردشگری و توسعه، 6 (3)، 138-116.
  20. مهمان‌نوازان، سهیلا. (1400). تأثیر ارتباطات برند، رضایت و کیفیت خدمات بر وفاداری به برند: نقش میانجی اعتماد به برند. کنفرانس بین‌المللی چالش و راهکارهای مهندسی صنایع و مدیریت، 16 اردیبهشت 1400، دامغان، صص 46-32.
  1. Akhund, N., Afshari, M., & Safikhani, T. (2018). Study of tourists' behavior in ecotourism resort with ecological psychology approach (Case study: Kaykhosrow ecolodge in Chupanan village of Nain city). 9th International Conference on Sustainable Development and Urban Development, Isfahan, pp. 1-12. [In Persian].
  2. Bahari, J., Farahani, B., Bahari, S., & Bahari, H. (2017). Evaluation of brand equity in tourism destinations from the perspective of domestic tourists (Case: Tabriz city). tourism space, 6(24), 100-73. [In Persian].
  3. Bahari, J., Karroubi, M., & Jahanian, M. (2016). Investigating the role of tourist satisfaction in the impact of perceived quality of the destination brand; Case: Northern Alborz Province, Tourism and Development, 10(2), 95-79. [In Persian].
  4. Bahari, J., Mohammadi, S., Bahari, S., & Bahari, H. (2020). The effect of destination image on destination personality and tourist satisfaction; Case Study: Domestic Tourists of Tabriz. Geography and Environmental, 9(36), 82-69. [In Persian].
  5. Baris, Erdem., & Nuray, Tetik. (2013). An environmentally - sensitive approach in the hotel industry: ecolodges. International Journal for Responsible Tourism, Fundatia Amfiteatru, 2 (2), 22-40.
  6. Barnes, S., Mattsson, J., & Sørensen, F. (2014). Destination brand experience and visitor behave Testing a scale in the tourism context.  Tourism Research, 48(1), 121-139.
  7. Behnamshirazi, N., Alipour, H., & Ebadinezhad, S. (2019). Achieving Sustainable Tourism Through EcoLodge Venture: Evidence From EcoLodge. Co-Editors, 85.
  8. Bitterman, A. A. (2008). Brandtopia: A critical consideration of the evolution and future of place branding. (published PHD Thesis), University of New York, American Studies.
  9. Boo, S. (2006). Multidimensional model of destination brands: an application of Customer-based brand equity.‌ (published PHD Thesis). Kyounggi University.
  10. Bulatović, D. (2017). Ecotourism and ecolodge accommodation. ILIRIA International Review,  2, 247-260.
  11. Chang, C. F. (2008). Effect of destination branding on tourists' attitudes toward Tamshui, Taiwan. (published PHD Thesis), Lynn University.
  12. Chen, C. C., Huang, W. J., & Petrick, J. F. (2016). Holiday recovery experiences, tourism satisfaction and satisfaction Is there a relationship?. Tourism Management, 53, 140-147.
  13. Cheshmi, A. (2017). The effect of the integration process between brand equity, marketing mix and motivation on tourism development, studied in Sabzevar. under the guidance of Taktam Salari, Master Thesis in Management, Attar Institute. [In Persian].
  14. Chogan, P. (2021). Exploring motivations and satisfaction of ecolodge patrons in desert areas of Iran. International Hospitality Review,‌ 22 (3), 1-15.
  15. Chow, H. W., Ling, G. J., Yen, I. Y., & Hwang, K. P. (2017). Building brand equity through industrial tourism. Asia Pacific Management Review,  22(2), 70-79.‌
  16. Delavar, A. (1991). Research Methods in Educational Sciences and Psychology. Second Edition, Tehran: Payame Noor University Press. [In Persian].
  17. Ebrahimi, H. (2016). Identifying and prioritizing the factors affecting the brand reputation of Masal city, Published Master Thesis in Geography, Dr. Mohammad Dostdar, University of Guilan. [In Persian].
  18. Ghaith, A., Abdel-Wahab, M., Abdel-ate, A. A., & Qoura, O. (2019). Service Quality and Guest Satisfaction in Egyptian Eco-lodge. International Journal of Heritage, Tourism and Hospitality,  1(2), 36-53.‌
  19. Guests, S. (2021). The effect of brand communication, satisfaction and service quality on loyalty: The mediating role of brand trust; International Conference on Challenges and Strategies for Industrial Engineering, Damghan, pp. 46-32. [In Persian].
  20. International Finance Corporation, (2004): www.ifc.org
  21. Jalali, M. (2016). Destination branding and its impact on satisfaction and loyalty in the sports tourism industry, under the guidance of Dr. Mohammad Baqer Morsal, Master Thesis in Physical Education, Islamic Azad University of Shahroud. [In Persian].
  22. Jung, K. (2014). An Exploratory Study Of Destination Branding For The State Of Oklahama. (published Master Thesis), University of Nevada, Nevada, Las Vegas.
  23. Kashif, M., Samsi, S. Z. M., & Sarifuddin, S. (2015). Brand equity of Lahore Fort as a tourism destination brand. Revista de Administração de Empresas,  55(4), 432-443.‌
  24. Kiani, S., Shaterian, M., Mehrabi, A. (2018). Determining and classify the requirements of tourists' satisfaction with Kano model and modeling structural equations (Case: Tourists of Bahadoran Garden), Journal of Urban Tourism, 5(2), 179-161. [In Persian].
  25. Konecnik, M., & Gartner, C. (2007). Customer-based brand equity for a destination. Annals of tourism research,  34(2), 400-421.‌
  26. Mafi, M., Pratt, S., & Trupp, A. (2020). Determining ecotourism satisfaction attributes–a case study of an ecolodge in Fiji. Journal of Ecotourism,  19(4), 304-326.‌
  27. MahmoodiPachal, Z., Zarei, Q., & Bashkooh, M. (2017). Presenting a customer-centric brand equity model in the destination of rapid tourism. tourism and development, 6(3), 138-116. [In Persian].
  28. Rabbani, R. (2018). Investigating the potentials of ecotourism resorts in the development of third generation tourism Case: Ecotourism Resorts of Isfahan Province. Zahed Shafiei, Master Thesis in Tourism, University of Isfahan. [In Persian]
  29. Raeisinejad, A., Jahanbehsh, H., Hosseini, S. M. (2021). Investigating the relationship between the architectural structure of eco-lodges and the level of tourist satisfaction; Case study: Ecotourism resorts in Janat Rudbar village, Ramsar, Mazandaran. Tourism and Development, 2(1), 93-81. [In Persian].
  30. Rezvani, M. R., & Azizi, S. (2015). Impact of Ecotourism Resorts on Rural Development. The Second National Conference on the Perspective of Sustainable Rural Development of Iran, February 19, Kharazmi University, pp. 1-12. [In Persian]
  31. Sajjadi, H., & Ghazizadeh Ehsani, A. (2019) Ecotourism resorts from concept to implementation; Pathological approach. first edition, Kerman: Kermanology Center in collaboration with Iranology Foundation. [In Persian].
  32. Salama, A.M. (1998) Ecolodges: Meeting the demand for sustainable tourism development in Egypt. International Association For The Study Of Traditional Environments Working Paper Series, 108(1), 44-69.
  33. Salehpour, M. (2017). A Study of Ecotourism Resorts as a Sustainable Residence, Fourth International Conference on New Technologies in Civil Engineering. Architecture and Urban Planning, October 5, Tehran, pp. 34-22. [In Persian]
  34. Shafi'i, A., & Rabbani, R. (2019). Ecotourism and nature-friendly resorts. first edition, Tehran: Mahkameh Publishing. [In Persian]
  35. Simpson, G. D., Sumanapala, D. P., Galahitiyawe, N. W., Newsome, D., & Perera, P. (2020). Exploring motivation, satisfaction and revisit intention of ecolodge visitors. Tourism and hospitality management,  26(2), 359-379.‌
  36. Sumanapala, H. D. P., Perera, P. K. P., Kotagama, S. W., & Silva, D.A.C.S. (2015). Eco-lodge Patrons' characteristics: the SriLankan perspective. International Journal of Research in Social Sciences,  5(2), 509-525.
  37. Tabatabai, Mo., & Mahavarpour, F. (2017). modeling of factors affecting the reputation of the tourist destination and its effect on the special value of the destination brand (Case: Isfahan). Journal of Urban Tourism, 4(1), 86-71. [In Persian].
  38. Tajzadeh Namin, A., & Ismail Mosharrafi, F. (2013). Prioritization of brand equity components in tourism destinations from the perspective of domestic tourists. Tourism Management Studies, 8(24), 58-35. [In Persian].
  39. Tavakoli, F. (2020). Identification and analysis of challenges in the development of rural ecotourism resorts in Shiraz, under the guidance of Dr. Mohammad Amin Khorasani, M.Sc. Thesis in Geography, University of Tehran. [In Persian].
  40. Vang Y. (2016). More Important Than Ever: Measuring Tourist Satisfaction. Griffith Institute FOR Tourism Research. Report, 10, 1-12.
نشریه گردشگری شهری
دوره 9، شماره 1
اردیبهشت 1401
صفحه 1-16

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار